Δεν είμαι ειδικός για να πω ποιο είναι το αγροτικό μοντέλο της επόμενης ημέρας, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι πως πρέπει να αλλάξει νοοτροπία η κεντρική Κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το μοντέλο ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα αμιγώς πολιτικό θέμα που αφορά το πώς θα πάμε από την ανάπτυξη για λίγους, στην ανάπτυξη για πολλούς.
Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε 10 μεγάλες εταιρείες ή θα κρατήσουμε και κάποιες ανεμογεννήτριες και κάποια φωτοβολταϊκά για να τα δώσουμε σε Επιμελητήρια, ώστε να έχει φθηνή ενέργεια η επιχείρηση, σε Συνεταιρισμούς για να έχει φθηνή ύδρευση ο αγροτικός χώρος και σε κάποιους Δήμους για να απαλύνουν τον πόνο κάποιων πιο ευάλωτων συμπολιτών μας;
Για μας η ανάπτυξη απαιτεί διασπορά των κερδών σε όσο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας γίνεται, η σημερινή Κυβέρνηση όμως, τα αφήνει σε λίγους και ελπίζει ότι κάτι θα κυλήσει προς τα κάτω. Στο ίδιο πλαίσιο η Κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε με το να αποσπάσει χρήματα εκτός της ΚΑΠ, μέσα από το Ταμείο Στήριξης για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου. Αυτό είναι σημαντικό, διότι έχει αλλάξει τελείως η αξία των ελληνικών προϊόντων, που μέχρι χθες ήταν άγνωστα. Πλέον, όμως, τουλάχιστον 6 προϊόντα της ελληνικής γης φτάνουν στα καλύτερα ράφια και καλύτερα εστιατόρια του κόσμου. Το λάδι, οι ελιές, η φέτα, το γιαούρτι, το ψάρι και το κρασί έχουν καταφέρει να μπουν στα καλύτερα σουπερμάρκετ και εστιατόρια του κόσμου. Έχουμε τη γνώση να βάλουμε άλλα δέκα ελληνικά προϊόντα σε αυτά τα ράφια, αλλά χρειάζεται μια διαφορετική οργάνωση της παραγωγής. Χρειάζεται να καθοριστεί μία στάνταρ ποιότητα, ώστε να υπάρχει συνέπεια στη παραγωγή των προϊόντων. Για όλα αυτά θα έρθουν οι ειδικοί και θα μας καθοδηγήσουν σχετικά με το πώς μπορούμε να τα πετύχουμε, με τους Συνεταιρισμούς, με τις αγροτικές εκτάσεις, η γνώση τους θα αποτυπωθεί πάνω στις πολιτικές προτεραιότητες που θα τεθούν. Απαιτείται εθνική συναίνεση, όμως η Κυβέρνηση έκανε ένα λάθος το οποίο πληρώνει ακόμη. Μίλησε για τους άριστους. Έβαλε τον πήχη ψηλά και παράλληλα δίχασε την ελληνική κοινωνία. Γνώση υπάρχει παντού, κάποιος μπορεί να γνωρίζει καλύτερα ένα θέμα από κάποιον άλλο, πρέπει όμως αυτοί οι δυο να κάτσουν να συζητήσουν και να μάθει ο ένας από τον άλλο. Πεδίο πολιτικής συναίνεσης με την προϋπόθεση “εγώ ο άριστος και εσύ ο άχρηστος” δεν μπορεί να υπάρξει, όταν υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση γίνεσαι αμυντικός, παύεις να ακούς και συμπεριφέρεσαι όπως ο κ. Μητσοτάκης στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή. Ο κ. Μητσοτάκης σε αυτήν την ομιλία έβρισκε δικαιολογίες για όσα συνέβησαν, από την κλιματική αλλαγή μέχρι τους μελισσοκόμους και ενώ η αντιπολίτευση παρά την κριτική της ήρθε με προτάσεις την απαξίωσε. Θύμιζε τον Μητσοτάκη των πρώτων 100 ημερών την περασμένης τετραετίας.
-Το επιτελικό κράτος το αντιλήφθηκε ο κ. Μητσοτάκης ως το Μαξίμου. Καμία κοινωνία δεν λειτουργεί από μία ανέλεγκτη εξουσία στο κέντρο. Όλες οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν αποσυγκέντρωση της εξουσίας, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στους Συνεταιρισμούς και το επιτελικό κράτος λειτουργεί, ούτως ώστε να υπάρχει αλληλοέλεγχος μεταξύ των εξουσιών, να μην υπάρχει δηλαδή ένας που αποφασίζει και οι άλλοι που εκτελούν. Αυτό το μοντέλο δεν λειτουργεί στη Δημοκρατία.
-Καταρχάς, οι ευθύνες για όσα συνέβησαν εντοπίζονται στην κεντρική Κυβέρνηση, αφού ο κ. Αγοραστός δεδομένων των ευθυνών και των αρμοδιοτήτων που έχει δεν είναι παρά το μακρύ χέρι της Κυβέρνησης στη Θεσσαλία. Δεν είναι ένας Περιφερειάρχης ο οποίος έχει τη θεσμική δυνατότητα, ώστε να πει στον κ. Μητσοτάκη, πως θέλει αντιπλημμυρικά έργα και άμεσα, παρά ένας εκτελεστής του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει, λοιπόν, να δυναμώσουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε να έχει πραγματική εξουσία, να έχει πόρους και γνώση και η γνώση είναι σημαντική, γιατί χωρίς αυτήν πώς -για παράδειγμα- θα γνωρίζουν πώς θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα 250 εκ. για αποψιλώσεις και πώς θα παρακάμψουν τη γραφειοκρατία, για να αποψιλώνουν ένα ιδιωτικό οικόπεδο, στο οποίο δεν βρίσκουν τον ιδιοκτήτη. Άρα, χρειάζεται πιο δυνατή Αυτοδιοίκηση με περισσότερο έλεγχο, γιατί σήμερα οι αρμοδιότητές τους είναι περιορισμένες και χωρίς έλεγχο.
-Αν το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει κάποια πρόσκληση από τον Πρωθυπουργό για συζήτηση, θα το είχε κάνει. Συνήθως, αυτές οι συζητήσεις γίνονται όταν κάτι πάει λάθος στην Ελλάδα. Έχουμε, όμως, πολλά να μάθουμε απ’ όσα κάνουμε σωστά. Τέσσερεις τομείς, τους οποίους ο κόσμος έχει αναγνωρίσει ότι έχουν αλλάξει προς θετική κατεύθυνση, είναι η Διπλωματία, η Άμυνα, η Ψηφιοποίηση και ο Τουρισμός. Πρόκειται για χώρους που λειτουργούν σωστά. Τα κοινά τους χαρακτηριστικά, είναι η συνεργασία όλων των φορέων, των κομμάτων και όλων των αρχών που εμπλέκονται και η συνέχεια. Όπως συνέβη στον Τουρισμό, του οποίου το πρόγραμμα που φτιάξαμε όλοι μαζί, ο επόμενος που το παρέλαβε το προχώρησε ένα βήμα παρακάτω, όπως όταν η κ. Κεφαλογιάννη πήρε τον Τουρισμό από εμένα και αντίστοιχα η κ. Κουντουρά από την κ. Κεφαλογιάννη. Το αποτέλεσμα είναι ορατό μέχρι και σήμερα: 10 χρόνια μετά έχουμε αυτή την έκρηξη στον Τουρισμό. Άρα, συνεργασία, συνέχεια και συστήματα. Οτιδήποτε φτιάχνεται στη χώρα πρέπει να έχει τέτοια συστήματα, ώστε να μην μπορεί οποιαδήποτε άλλη Κυβέρνηση έρχεται μετά να μπορεί να τα καταστρέψει, να τίθεται δηλαδή ένα πλαίσιο στο οποίο θα λειτουργούν. Αν αυτά τα 3 στοιχεία αποκτηθούν στη Θεσσαλία θα ανακάμψει, θα καταστεί πολύ πιο παραγωγική, θα έχει επιστρέψει ο πλούτος στην περιοχή και θα έχουμε καταφέρει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό να αποκατασταθούν οι οικογένειες. Αν δεν υπάρξουν αυτά τα τρία στοιχεία, θα παραμείνουμε στη λογική του ποιος θα δώσει περισσότερα επιδόματα, ξοδεύοντας τα χρήματα του ελληνικού λαού και αφήνοντας μικρό αποτύπωμα πίσω, το οποίο μπορεί να είναι καλό για την ανακούφιση αλλά όχι για τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
-Υποστηρίζω, στον Δήμο της Αθήνας, με κάθε τρόπο τον Χάρη Δούκα, γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος, σοβαρός, με εποικοδομητικές ιδέες. Παρόλο που ο κ. Μπακογιάννης είχε όλα τα χρήματα από τον κ. Καμίνη, χρήματα από την Κυβέρνηση, τα μίντια με το μέρος του και είχε για Αντιπολίτευση τον κ. Ηλιόπουλο, τον κ. Σοφιανό και εμένα, αντί να απογειώσει την Αθήνα, πνίγηκε στην Πανεπιστημίου. Ο Χάρης Δούκας είναι ένας άνθρωπος που μπαίνει στο βάθος των προβλημάτων και ο κ. Μπακογιάννης ένας άνθρωπος που κάνει έργα για το Instagram.
Παρακάτω θα δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη: