Προς: Προς τον κ. Γ. Γεωργαντά – Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Θέμα: Ανοιχτή Επιστολή – Υπόμνημα για προβλήματα στην Ελληνική Γεωργία και το Ελαιόλαδο
Κοινοποίηση:
Γραφείο Πρωθυπουργού κ. Κ. Μητσοτάκη
Γραφείο κ. Μ. Βορίδη – π. ΥΠΑΑΤ
Γραφείο κ. Σπ. Λιβανού – π. ΥΠΑΑΤ
Γραφείο κ. Στ. Αραχωβίτη – π. ΥΠΑΑΤ
Γραφείο κ. Ε. Αποστόλου – π. ΥΠΑΑΤ
Γραφείο κ. Χρ. Καλογήρου – Γ.Γ. ΥΠΑΑΤ
Γραφεία κκ. Αρχηγών Κοινοβουλευτικών Πολιτικών Κομμάτων
Γραφεία Υπεύθυνων Αγροτικής Οικονομίας των Περιφερερειών
ΓΕΩΤΕ.Ε. – [email protected]
Εφημερίδες αγροτικών θεμάτων
Αγαπητέ κε Υπουργέ Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,
παίρνω την πρωτοβουλία να θέσω υπόψη σας, με ξεκάθαρο λόγο, τρία σημαντικά θέματα αρμοδιότητας του ΥΠΑΑΤ, τα οποία αφορούν,
Α. την προσαρμογή της ελληνικής αγροτικής παραγωγής στην προβλεπόμενη μείωση κατά 50% της χρήσης χημικών φυτοπροστατευτικών, σύμφωνα με τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ)
Β. το γνωστό −άλυτο μέχρι σήμερα− θέμα δακοπροστασίας των ελαιώνων και
Γ. τη μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε −αναπάντεχα λίγο πριν ολοκληρωθεί− να αποκτήσει ο τομέας του ελαιολάδου πολύτιμα στατιστικά στοιχεία και παράλληλα να σταματήσει η απώλεια πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ετησίως από διακίνηση χιλιάδων τόνων χύμα ελαιολάδου προς Ιταλία, χωρίς παραστατικά.
Α.1. Ανυπαρξία βασικών υποδομών απαραίτητων για την εναρμόνιση της Ελληνικής Γεωργίας με τις απαιτήσεις της νέας «πράσινης» ΚΑΠ.
Στο πλαίσιο εφαρμογής της νέας ΚΑΠ έχουν τεθεί αισιόδοξοι στόχοι για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως η μείωση χρήσης χημικών φυτοπροστατευτικών κατά 50% και ο διπλασιασμός των καλλιεργούμενων βιολογικών εκτάσεων − όλα αυτά μέχρι το πολύ κοντινό μας 2030. Για να επιτευχθούν, τα παραπάνω απαιτούν την άμεση ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και ενεργοποίηση των −ανέτοιμων από κάθε άποψη− Υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ αλλά και των Περιφερειών. Για τη μετάβαση στην ψηφιακή Γεωργία 4.0 απαιτείται η παροχή βασικών γνώσεων σε χιλιάδες ενδιαφερόμενα στελέχη, κυρίως γεωπόνους, αλλά και ενημέρωση/εκπαίδευση των τελικών χρηστών, δηλαδή των αγροτών.
Α.2. Ανυπαρξία παροχής υπηρεσιών φυτοπροστασίας από το κράτος προς τους παραγωγούς σε παράβαση των προβλεπομένων στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 128/2009 (άρθρο 14) περί Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας.
Είναι πολύ ανησυχητικό −και παράλληλα τίθενται πολλά ερωτηματικά για τις αιτίες− που το κράτος επί 12 χρόνια αγνοεί και δεν παρέχει −όπως οφείλει− προς τους παραγωγούς τις υπηρεσίες που περιγράφονται στο θεμελιώδες άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 128/2009 περί Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας. Πρόκειται άραγε περί απλής αδιαφορίας, περί αδυναμίας ανταπόκρισης ή μήπως οφείλεται σε επιρροές από εξωγενείς παράγοντες; Πρέπει με έμφαση να τονισθεί ότι η παροχή υπηρεσιών φυτοπροστασίας προς τους παραγωγούς πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις καλλιέργειες, με επάρκεια και χωρίς καμία απολύτως οικονομική επιβάρυνσή τους. Δυστυχώς η εικόνα των Υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ και των Περιφερειών με την παροχή υποβαθμισμένων και χωρίς τεχνογνωσία υπηρεσιών, μέσω των μόλις επτά (7), υποστελεχωμένων, Γραφείων Έκδοσης Γεωργικών Προειδοποιήσεων, φανερώνει καθαρή πρόθεση παράδοσης αυτού του πολύ σημαντικού έργου σε ιδιώτες. Σε όλη την Ευρώπη λειτουργούν και ιδιωτικές εταιρείες παροχής προηγμένων υπηρεσιών, αλλά όλες δρουν συμπληρωματικά των κρατικών υπηρεσιών παροχής φυτοπροστασίας! Υπάρχουν στη διάθεση του ΥΠΑΑΤ πολλά ενδεικτικά παραδείγματα και στοιχεία για τις παρεχόμενες υπηρεσίες φυτοπροστασίας του Κράτους ή των Περιφερειών προς τους παραγωγούς των (π.χ. Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία).
Α.3. Αδιαφορία κάλυψης από ΥΠΑΑΤ και Περιφέρειες βασικών −όπως έχει νομοθετηθεί− ελλείψεων για παροχή Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας.
Συνεχίζεται επί σειρά ετών η πλήρης αγνόηση κάλυψης των βασικών ελλείψεων οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 31 του Εθνικού Σχεδίου Δράσης (ΦΕΚ 1883/1.8.2013) για τη δημιουργία των συνθηκών διασφάλισης ενός στοιχειώδους συστήματος παροχής φυτοπροστασίας προς τους παραγωγούς.
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί από το ΥΠΑΑΤ ή τις Περιφέρειες βασικές προμήθειες ψηφιακών συστημάτων και λογισμικού, μετεωρολογικών σταθμών ή απαραίτητη επέκταση των Περιφερειακών Κέντρων (παραμένουν πεισματικά επί 10ετία στον αριθμό 7 αντί των τουλάχιστον 200 Κέντρων Γ.Π. που απαιτούνται, ούτε έχει υπάρξει κάποια εκπαίδευση του προσωπικού για την εφαρμογή «γεωργίας ακριβείας». Όλα αυτά είναι βεβαίως απολύτως απαραίτητα για την εφαρμογή Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας, αλλά προφανώς ο όρος παραμένει παντελώς «άγνωστος» μέχρι σήμερα στις Υπηρεσίες ΥΠΑΑΤ και των Περιφερειών, αφού δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο, ούτε καν έστω αναφορά του όρου κάπου (π.χ. σε Οδηγίες) ώστε να αρχίσουν κάποτε οι Υπηρεσίες να συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα και να εκπαιδεύονται στις αρχές εφαρμογής της.
Β.1. Για τη δακοπροστασία της ελαιοπαραγωγής
Ο τομέας της δακοπροστασίας των 120.000.000 ελαιοδέντρων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοοτροπίας, των απαρχαιωμένων γνώσεων και των νοσηρών καταστάσεων που έχουν επιβληθεί και κυριαρχούν επί πολλές δεκαετίες στον τομέα της δακοπροστασίας/φυτοπροστασίας. Το μέγα θέμα που χαρακτηρίζει αρνητικά τον τομέα και αποτελεί τη βάση του «προβλήματος» είναι η πλήρης άγνοια ακόμη και των πλέον βασικών αρχών της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης αντιμετώπισης των εντομολογικών εχθρών, όπως περιγράφεται πιο κάτω. Και αυτό χαρακτηρίζει όλο το ΥΠΑΑΤ, χωρίς εξαίρεση, αφού ακόμη και μία απλή αναζήτηση των όρων «Ολοκληρωμένη Φυτοπροστασία» ή «Ολοκληρωμένη Διαχείριση» στον ιστότοπο του ΥΠΑΑΤ θα αποδώσει «μηδέν» αποτελέσματα…
Οπως φάνηκε καθαρά κατά τις συνεδριάσεις της −αδικαιολόγητα διακοπείσης− λειτουργίας της «Επιτροπής για το Ελαιόλαδο», υπάρχει μεγάλης έκτασης υποστελέχωση των Υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ και σε αριθμό υπηρετούντος προσωπικού αλλά κυρίως σε επίπεδο επάρκειας −βασικών− σύγχρονων γνώσεων.
Η δακοκτονία στη χώρα μας σχεδιάζεται, οργανώνεται και εκτελείται αποκλειστικά από κρατικές δομές και όχι από τους ίδιους τους −ενδιαφερόμενους για το αποτέλεσμα− παραγωγούς… Αυτό αποτελεί ένα μοναδικό, απολύτως, παγκόσμιο φαινόμενο, και από μόνο του αρκεί για να υπογραμμίσει την αποτυχία του συστήματος που εφαρμόζεται. Πρέπει να τονισθεί ότι το πομπωδώς αναφερόμενο ως «Πρόγραμμα Εθνικής Δακοκτονίας» αφορά μόνο το 60,4% των καλλιεργούμενων ελαιώνων (στοιχεία ΥΠΑΑΤ, 2019) χωρίς να παρέχεται οποιαδήποτε είδους κάλυψη στο υπόλοιπο 40% (50 εκατ. δέντρα). Αυτό το μη υγιές καθεστώς δακοκτονίας διακινεί ανάμεσα στους ίδιους ανθρώπους και εταιρείες, κάθε χρόνο, 25-30 εκατ. ευρώ, χωρίς κανέναν ουσιαστικό διαχειριστικό και απολογιστικό έλεγχο. Το αποτέλεσμα: ένα σύστημα που έχει καταστεί απολύτως αναξιόπιστο στους παραγωγούς, με συνέπεια το 70-80% από αυτούς να εφαρμόζουν στη συνέχεια δικούς τους (συμπληρωματικούς) ψεκασμούς καλύψεως, στις ίδιες ψεκασμένες περιοχές, χρησιμοποιώντας σε ανεξέλεγκτες ποσότητες βαριά −επιτρεπόμενα ή μη− εντομοκτόνα. Αυτή η τακτική των διπλών ψεκασμών (σημ. στην Κρήτη στο 70% των ελαιώνων) προφανώς προκαλεί ανυπολόγιστες βλάβες στο περιβάλλον και ουδείς ενδιαφέρεται να κηρύξει απαγορευμένες αυτές τις επιπλέον επεμβάσεις.
Το κυριότερο και πλέον ευάλωτο σημείο της εφαρμοζόμενης κρατικής δακοκτονίας αποτελεί η χρήση αποκλειστικά μίας και μόνο μεθόδου δακοκτονίας, των «δολωματικών ψεκασμών»,
που αγνοεί τελείως τις δύο θεμελιώδεις αρχές της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας, η οποία προϋποθέτει:
συνδυασμό δύο ή περισσότερων μεθόδων καταπολέμησης των εχθρών των φυτών (για αποφυγή φαινομένων αντίστασης) και
εφαρμογή του ανώτατου οικονομικού ορίου αποδεκτής ζημιάς στην παραγωγή (ελαιοποιήσιμες 5%, βρώσιμες 2%).
Και οι δύο αυτοί θεμελιώδεις κανόνες −χωρίς την τήρηση των οποίων δεν νοείται Ολοκληρωμένη Διαχείριση− αγνοούνται παντελώς, για λόγους οι οποίοι θα έπρεπε να γίνουν γνωστοί από το ΥΠΑΑΤ.
Β.2. Η δακοκτονία και η προ… 46 ετών θεσπισθείσα νομοθεσία της
Για να γίνει αντιληπτό το χαμηλό επίπεδο της παρεχόμενης δακοπροστασίας, αρκεί να αναφερθεί ότι όλο το εφαρμοζόμενο σύστημα της δακοκτονίας στηρίζεται αποκλειστικά σε ένα και μοναδικό έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας εκδοθέν προ 46 ετών (!), το οποίο ουδέποτε τροποποιήθηκε και από το οποίο έννοιες-πυλώνες της σύγχρονης γεωργίας, όπως «περιβάλλον», «βιώσιμη γεωργία» και «ολοκληρωμένη διαχείριση», απουσιάζουν παντελώς. Επιπλέον, είναι λυπηρό το ότι δεν διαφαίνεται κάποια διάθεση αλλαγής ή εκσυγχρονισμού, ούτε και από το υπεύθυνο τμήμα φυτοπροστασίας του ΥΠΑΑΤ, το οποίο μάλιστα φάνηκε να μη δέχεται καμία αλλαγή, όπως καταγράφηκε κατά τις σχετικές προτάσεις αλλαγών που υποβλήθηκαν και συζητήθηκαν με την Ομάδα Εργασίας για τη δακοκτονία. Η Επιτροπή για το Ελαιόλαδο πρόλαβε ευτυχώς −πριν την ξαφνική, ουσιαστική διακοπή των εργασιών της− να ολοκληρώσει και έχει ήδη υποβάλει στο ΥΠΑΑΤ μία αρχική πρόταση-σχέδιο 25 σελίδων, για την εφαρμογή νέων, σύγχρονων μεθόδων δακοπροστασίας, στα πλαίσια της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας (το σχετικό κείμενο επισυνάπτεται).
Β.3. Πρόταση μετάβασης σε ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό σύστημα δακοκτονίας
Η «Επιτροπή για το Ελαιόλαδο» έχει επιπλέον υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση-σχέδιο μετάβασης, από το σημερινό κρατικοδίαιτο, αναξιόπιστο σύστημα δακοκτονίας (ετήσιας δαπάνης 30.000.000 ευρώ), σε ένα υγιές, βιώσιμο σχήμα δακοπροστασίας εφαρμοζόμενο από τους ίδιους τους παραγωγούς. Συγκεκριμένα, προτείνεται η εφαρμογή των ψεκασμών ή των άλλων απαραίτητων εργασιών δακοπροστασίας να γίνεται από τους παραγωγούς ή άλλα συνεργεία, στους οποίους θα παρέχονται δωρεάν τα υλικά και όλα τα άλλα μέσα δακοκτονίας (π.χ. παγίδες μαζικής παγίδευσης οι οποίες αποτελούν την πλέον αποτελεσματική σήμερα μέθοδο, δολωματικοί ψεκασμοί με ήπια μέσα, απωθητικές σκόνες όπως καολίνης, κ.ά.), ίσως αρχικά για μία τριετία. Η παροχή τους στους παραγωγούς θα γίνεται σε ποσότητες, ανάλογα με τον αριθμό των δηλούμενων ελαιοδέντρων από κάθε παραγωγό, με παράλληλη κατάργηση του τέλους δακοκτονίας. Ο αριθμός των επεμβάσεων στον αγρό αναμένεται ότι θα είναι σημαντικά μειωμένος, άρα και η επιβάρυνση στο περιβάλλον (το ζητούμενο…). Αυτό υπό την προϋπόθεση ότι το κράτος θα αναλάβει και θα εκτελεί σωστά τις υποχρεώσεις του, όπως αναφέρονται στο άρθρο 14 της ΕΕ 128/2009. Πρέπει δηλαδή να παρέχονται επί καθημερινής βάσης, με απολύτως ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους παραγωγούς −όπως γίνεται από ετών στην Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, κ.α.− οι συλλεγόμενες πληροφορίες για την εξέλιξη των εντομολογικών και μυκητολογικών εχθρών (π.χ. από δακοπαγίδες, δείγματα καρπών, σταθμούς παρακολούθησης, τοπικές
μετεωρολογικές προβλέψεις κ.ά.), συνοδευόμενες από συμβουλές για την έγκαιρη αντιμετώπισή τους. Μόνο έτσι, δηλαδή με την εφαρμογή μεθόδων Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, μπορεί ίσως να επιτευχθεί ο στόχος της κατά 50% μείωσης των φυτοπροστατευτικών χημικών ουσιών.
Γ.1. Ανυπαρξία ποσοτικών, ποιοτικών και στατιστικών στοιχείων στον τομέα του ελαιολάδου και η ανεξήγητη διακοπή ολοκλήρωσης της ηλεκτρονικής πλατφόρμας παραγωγής και διακίνησης…
Η δήλωση που είχε κάνει προ 3 ετών ο Πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου (ΕΔΟΕ), δηλαδή ότι «για το ελαιόλαδο δεν ξέρουμε τι παράγουμε, δεν ξέρουμε τι πουλάμε, δεν ξέρουμε τίποτα», θα έπρεπε να είχε σημάνει συναγερμό σε πολλές πλευρές. Για το θέμα της πλήρους ανυπαρξίας στοιχείων στον τομέα του ελαιολάδου, είχε δοθεί φέτος μία μοναδική ευκαιρία να λυθεί, αφού επί ημερών του προηγούμενου Υπουργού ΠΑΑΤ κ. Σπήλιου Λιβανού είχε αμέσως ξεκινήσει και προχωρούσε η διαδικασία για την ολοκλήρωση πλατφόρμας ηλεκτρονικής καταγραφής όλων των «κινήσεων» του ελαιολάδου. Εκεί θα υπήρχε υποχρεωτική καταγραφή (μέσω της ΑΑΔΕ, όπως και με την πλατφόρμα των καυσίμων) όλων των ποσοτικών, ποιοτικών αλλά και γεωγραφικών στοιχείων: από την παράδοση των καρπών στο ελαιοτριβείο, στις δεξαμενές, στην τυποποίηση, τη διάθεση, τις εξαγωγές.
Το έργο προχωρούσε σε απόλυτη συνεργασία με την ΑΑΔΕ λόγω του έντονου ενδιαφέροντος που είχε δείξει από την πρώτη στιγμή ο κ. Διοικητής της, εκτιμώντας τις σημαντικές θετικές επιπτώσεις στον τομέα των φορολογικών εσόδων από την υποχρεωτική πλέον καταγραφή των δεκάδων χιλιάδων τόνων χύμα ελαιολάδου που διαφεύγουν προς την Ιταλία χωρίς παραστατικά, εφοδιασμένα με ένα απλό CMR (φορτωτική…). Θα υπήρχε βέβαια επιτέλους και ο δραστικός περιορισμός του ανεξέλεγκτου ποιοτικά, ποσοτικά και φορολογικά, παράνομα αλλά… ελεύθερα διακινούμενου, ανώνυμου, 17κιλου «ντενεκέ».
Είναι ίσως περιττό, αλλά πρέπει να αναφερθούν τα πολλαπλά οφέλη για το ελληνικό ελαιόλαδο από τη λειτουργία της πλατφόρμας. Θα υπήρχε επιτέλους η ευκαιρία να αρχίσει η χώρα να αποκτά −με καθυστέρηση δεκαετιών− πολύτιμα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία, τα οποία θα δημιουργούσαν σταδιακά μία αξιόπιστη βάση δεδομένων. Χωρίς στατιστικά στοιχεία είναι βεβαίως απολύτως ουτοπικό να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε «εθνική στρατηγική για το ελαιόλαδο». Δυστυχώς, από τις αρχές Φεβρουαρίου 2022 η λειτουργία της Επιτροπής ατόνησε απότομα και ουσιαστικά σταμάτησε τις εργασίες της. Για την ολοκλήρωση και ένταξη της πλατφόρμας στο σύστημα της ΑΑΔΕ, είχε απομείνει μόνο η σύνταξη του νομικού της πλαισίου, απαραίτητου για την έκδοση υπουργικής απόφασης, ενώ όλα τα τεχνικής φύσεως θέματα με την ΑΑΔΕ είχαν πλήρως αναλυθεί και επιλυθεί (κωδικοί, κ.λπ.), μετά από προεργασία πολλών μηνών. Τέλος, προκειμένου να κατανοηθούν και οι περαιτέρω επιπτώσεις από την ανεξήγητη διακοπή ολοκλήρωσης της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για το ελαιόλαδο, πρέπει να αναφερθεί ότι η λειτουργία της αποτελούσε και ένα σημαντικό έργο-στόχο της ΑΑΔΕ, γιατί θα χρησίμευε σαν πρόγραμμα-πιλότος για την εφαρμογή της και σε άλλα γεωργικά προϊόντα για τα οποία «δεν ξέρουμε τι παράγουμε, δεν ξέρουμε τι πουλάμε, δεν ξέρουμε τίποτα»…
Γ.2. Η διεθνής πορεία του ελληνικού ελαιολάδου έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό.
Ο τομέας του (τυποποιημένου) ελαιολάδου εμφανίζεται μέσα από τα συχνά θριαμβολογούντα δημοσιεύματα ότι διανύει μια πολύ επιτυχημένη πορεία. Στην πραγματικότητα η πορεία του ελληνικού τυποποιημένου ελαιολάδου δεν εξελίσσεται καθόλου ενθαρρυντικά, μέσα στον διαρκώς εντεινόμενο διεθνή ανταγωνισμό. Αδιάψευστος δείκτης, ενδεικτικός της πορείας, είναι το μερίδιο που κατέχει σήμερα το ελληνικό τυποποιημένο ελαιόλαδο στις παγκόσμιες εξαγωγές, το οποίο αγγίζει το μικροσκοπικό ποσοστό του 2,3% (στοιχεία Π.Σ.Ε. 2021), ενώ η ταχύτατα ανερχόμενη Τουρκία μάς έχει ήδη προσπεράσει και η Τυνησία έχει πετύχει μερίδιο της τάξης του 12,5% και συνεχίζει πολύ δυναμικά. Αυτό το στοιχείο και μόνο θα έπρεπε να ηχεί από καιρό σαν καμπάνα προς πολλές κατευθύνσεις, αλλά δυστυχώς επικρατεί ένας γενικός εφησυχασμός ή αδυναμία εκδήλωσης στοιχειώδους αντίδρασης σε πολλά επίπεδα…
Συνοψίζοντας,
• η γεωργική παραγωγή απαιτεί εκσυγχρονισμό σε πολλά επίπεδα, αρχίζοντας από τις Υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ και τις Περιφέρειες, με την παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης και τεχνογνωσίας σε εκατοντάδες γεωπόνους και τεχνικούς, για να μπορέσει να προσαρμοστεί η χώρα στις απαιτήσεις της νέας «πράσινης ΚΑΠ» και να γίνει πραγματικότητα η είσοδός της στη θρυλούμενη «ψηφιακή Γεωργία 4.0», όπως απαιτούν πιεστικά διάφορες προϋποθέσεις − π.χ. ο περιορισμός χρήσης φυτοφαρμάκων κατά 50% μέχρι το 2030, ο διπλασιασμός των βιολογικών, κ.λπ.
• η δακοπροστασία πρέπει να βασίζεται σε νέα σύγχρονη νομοθεσία, να μην ασκείται από το κράτος (ψεκασμοί…), με αμφιλεγόμενες προμήθειες και διαδικασίες, και να αρχίσει να εφαρμόζεται από τους ενδιαφερόμενους παραγωγούς ή συνεργεία, με συνδυασμό μεθόδων σύμφωνα με τις αρχές της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, ενώ σε οικονομικό αντιστάθμισμα να παρέχονται τα απαιτούμενα υλικά και το κράτος να περιοριστεί στην άσκηση του δύσκολου ρόλου όπως απαιτείται από την ΕΕ 128/2009, δηλαδή στην παρακολούθηση της εξέλιξης των εντομολογικών και μυκητολογικών εχθρών, την παροχή έγκυρων και έγκαιρων ενημερώσεων με ελεύθερη πρόσβαση από τους παραγωγούς, την παροχή οδηγιών αντιμετώπισης, που σκοπό έχουν την καλύτερη προστασία της παραγωγής, και την αποτελεσματικότερη χρήση των φυτοπροστατευτικών μέσων.
• η πλατφόρμα για τις «κινήσεις του ελαιολάδου» πρέπει να ολοκληρωθεί και να εφαρμοστεί σε συνεργασία με την ΑΑΔΕ∙ η αντίθετη περίπτωση θα αποτελέσει σοβαρό πλήγμα κατά του εθνικού μας προϊόντος −το οποίο απαιτεί πολλαπλές κινήσεις για να ξεφύγει από το μερίδιο του 2,3%−, καθώς και πλήγμα κατά της εθνικής οικονομίας λόγω των διακινούμενων σήμερα δεκάδων χιλιάδων τόνων χωρίς παραστατικά προς Ιταλία και των επίσης διακινούμενων ανενόχλητα και απαγορευμένων −κατά τ’ άλλα− 17κιλων δοχείων.
Αγαπητέ κε Υπουργέ της Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,
απευθύνομαι σε εσάς ως την ανώτατη αρχή του ΥΠΑΑΤ, αφού πολλές βασικές αλλαγές, που δεν έγιναν επί δεκαετίες για τον εκσυγχρονισμό του αγροτικού τομέα και του ελαιολάδου, μπορούν να ξεκινήσουν μόνο με την έκφραση ισχυρής βούλησης από το ΥΠΑΑΤ.
Προσωπικά, θα βρίσκομαι στη διάθεση του ΥΠΑΑΤ αν κριθεί ότι μπορεί να προσφέρω οτιδήποτε θετικό στην εξεύρεση λύσεων στα ανωτέρω σοβαρά ζητήματα του αγροτικού τομέα, ενώ με χαρά θα συμμετάσχω σε διάλογο και θα απαντήσω σε τυχόν αντιρρήσεις, ευχόμενος να ξεκινήσει ένας ανοιχτός διάλογος και ανταλλαγή απόψεων για όλα τα παραπάνω.
Η Ελληνική Γεωργία και οι παραγωγοί δεν πρέπει να ζήσουν άλλη μία «χαμένη εποχή».
Με εκτίμηση,
Βασίλης Φραντζολάς
Food Policy M.Sc.
Σύμβουλος Ποιότητος Ελαιολάδου – συγγραφέας
Ιδρυτής Oliveoilseminars
