Στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς στη Νίκαια της Γαλλίας, παρουσιάστηκαν νέα στοιχεία για τις επιπτώσεις της βιομηχανικής ιχθυοκαλλιέργειας στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Έκθεση των οργανώσεων Foodrise, Ακταία και Associació Cultural Ecológista de Calp ανέδειξε ότι τουλάχιστον 1 εκατ. άνθρωποι σε χώρες της Αφρικής θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε 200 γραμμάρια ψαριού την εβδομάδα, εάν τα άγρια ψάρια που χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφή στην Ευρώπη κατευθύνονταν στην ανθρώπινη διατροφή. Η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιπούρας και λαβρακιού στην ΕΕ και δεύτερη παγκοσμίως, με το 82% της παραγωγής να εξάγεται. Από το 2000, η παραγωγή έχει αυξηθεί κατά 141%, κυρίως λόγω εισαγωγής άγριων ψαριών από περιοχές όπως η Αφρική και η Ασία. Το 2022, η Ελλάδα εισήγαγε 97.000 τόνους ιχθυάλευρα και 41.200 τόνους ιχθυέλαια.
Σύμφωνα με μελέτες στο Science Advances, για κάθε κιλό εκτρεφόμενου λαβρακιού ή τσιπούρας απαιτούνται 1,25 έως 3,93 κιλά άγριου ψαριού, κάτι που εντείνει την πίεση στα ιχθυαποθέματα και τη διατροφική επάρκεια ευάλωτων περιοχών. Παράλληλα, ελληνικές κοινότητες εκφράζουν ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως ρύπανση και υποβάθμιση παράκτιων περιοχών. Ο τομέας ωστόσο λαμβάνει ισχυρή χρηματοδότηση: για το 2021–2027, 91 εκατ. ευρώ από ευρωπαϊκά ταμεία και επιπλέον 71 εκατ. ευρώ από εθνικά προγράμματα. Η ιχθυοκαλλιέργεια καλύπτει πλέον το 68% της παραγωγής ψαριών στην Ελλάδα. Το 2022, παρήχθησαν 137.000 τόνοι ψαριών, εκ των οποίων 126.000 τόνοι αφορούσαν τσιπούρα και λαβράκι. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η εκτροφή αυτών των ειδών παρέχει ψάρια για 33 εκατ. ανθρώπους, ενώ αν καταναλώνονταν απευθείας τα άγρια ψάρια, θα επαρκούσαν για 46 εκατ. Τέλος, η Ελλάδα έκανε ένα σημαντικό βήμα, απαγορεύοντας από το 2024 την αλιεία με μηχανότρατα βυθού σε Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές
