Ο Αμπελουργικός Συνεταιρισμός Μεγάρων γιόρτασε τα 100 έτη λειτουργίας του με την παρουσία πλήθος κόσμου αλλά και πολιτικών.
Η ομιλία του Προέδρου κου Παπαπαύλου Παναγιώτη: Κύριε υφυπουργέ, κύριοι βουλευτές, κύριε Δήμαρχε κύριοι εκπρόσωποι του συνεταιριστικού χώρου, αγαπητοί αμπελουργοί, κυρίες και κύριοι.
Σας καλωσορίζουμε σ ενα ιστορικό χώρο Στο χώρο του Αμπελουργικού Συνεταιρισμού Μεγάρων, που φέτος συμπληρώνει τα 100 χρόνια λειτουργίας.
Θα επιχειρήσω να κάνω μία αναδρομή στη πορεία αυτού του ιστορικού Συνεταιρισμού.
Από τα παλιά χρόνια η Μεγαρίτες δημιούργησαν μικρά αυτοσχέδια πατητήρια μέσα στους αμπελώνες. Εκεί πατούσαν τα σταφύλια.
Το γλεύκος το φόρτωναν σε Κάρα και το έκαναν διανομή στη ντόπια αλλά και τις γύρο περιοχή και των Αθηνών. Πολλά μικρά αυτοσχέδια πατητήρια είναι διάσπαρτα στον αμπελώνα των Μεγάρων μέχρι και σήμερα.
Πολύ γρήγορα , Η ανάγκη οδηγεί τους αμπελοκαλλιεργητές των Μεγάρων, να ενώσουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να αποκτήσουν διαπραγματευτική δύναμη, γεγονός που αποτελεί και την κύρια αιτία για τη δημιουργία ενός συνεργατικού σχήματος.
Το 1908 ιδρύουντη Μεγαρική Εταιρεία Οίνων και Οινοπνευμάτων,
Διέθετε μεγάλες τσιμεντένιες δεξαμενές όπου εκεί γινόταν η συγκέντρωση του γλεύκους από τα μικρά πατητήρια της περιοχής.
Ήταν ένα είδοςσυνεργατικού σχήματος και ανώνυμης εταιρίας με μετοχικό χαρακτήρα. Ανάλογα με το μέγεθος των στρεμμάτων που διέθετε ο κάθε παραγωγός είχε το δικαίωμα αγοράς μετοχών αξίας 50 δραχμών εκάστη.
Tο 1922 και ενώ είχε προηγηθεί ο νόμος 602 του 1915 περί Συνεταιρισμών,ο συνεταιρισμός εξοπλίζεται με μηχανολογικό εξοπλισμό επεξεργασίας των σταφυλιών και μετονομάζεται σε Οινοποιητικός Συνεταιρισμός Μεγάρων,
Γίνεται το πρώτο συνεταιριστικό οινοποιείο και το μοναδικό στη δυτική Αττική, μέχρι και σήμερα.
Πολύ γρήγορα τα κρασιά των Μεγάρων γίνονται γνωστά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Από το λιμάνι της Πάχης φορτώνονται ξυλοβάρελα με χύμα κρασί για τα ελληνικά νησιά αλλά και για της αγορές της Ευρώπης κυρίως Γαλλία, Αγγλία και Γερμανία.
Τη δεκαετία του 1930 γίνεται αναγκαστικός και μετονομάζεται σε Αναγκαστικός Αμπελουργικός Συνεταιρισμός Μεγάρων.
Την δεκαετία 1940 δημιουργεί νέες εγκαταστάσεις καθώς και εμφιαλωτήριο και προχωράει στη τυποποίηση του ιστορικού Ροδίτη.
Τα κρασιά με την εμπορική ονομασία “Γεράνεια” γίνονται πολύ γρήγορα αγαπητά από το κοινό.
Η περίοδος 1945- 1960 ήταν η χρυσή εποχή του Συνεταιρισμού.
Την δεκαετία του 1960 με την εμφάνιση της φυλλοξήρας στους αμπελώνες, γίνονται μεγάλης έκτασης αναμπελλώσεις, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φρενάρει την αναπτυξιακή πορεία του Συνεταιρισμού
Την δεκαετία του 1970 η ομαλή λειτουργία του, άρχισε να κλονίζεται.
Οι κύριες αιτίες ήταν :
Ο κομματικός εναγκαλισμός του συνεταιρισμού ,η ανεπαρκής διαχείριση και οι επιχειρηματικές αποτυχίες.
Την δεκαετία του 1980 ο Συνεταιρισμός υπολειτουργούσε ενώ οι εγκαταστάσεις του ήταν παλιές τόσο σε μηχανολογικό εξοπλισμό όσο και σε κτηριακές εγκαταστάσεις.
Το 1988, υπό την προεδρία του Αναστάσιου Σακελλάριουτο τότε ΔΣ
πιστεύοντας στη δύναμη του συνεταιρισμού κάνει όνειρο ζωής την δημιουργία ενός σύγχρονο οινοποιείου.
Το 1989 αξιοποιείτε ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα. Σταματάειτη λειτουργία του με σκοπό την κατασκευή του νέου οινοποιείου.
Το 1994 ανοίγει πάλι τις πύλες του για να δεχτεί την ντόπια παραγωγή.
Όμως είχε να αντιμετωπίσει τρία πολύ σοβαρά προβλήματα¨
- Την απόλια της φήμης του και της πελατείας του
- Την ανυπαρξία κεφαλαίων.
- Το τεράστιο χρέος που είχε δημιουργηθεί από τον δανεισμό για την ανέγερση του νέου Οινοποιείου. Ένα χρέος που ανέβαινε με λογαριθμικήαύξηση (επιτόκια 26%, κεφαλοποίηση τόκωνανα τρίμηνο κλπ.)
Το 2000 μπροστά σε αυτά τα προβλήματα, το ΔΣ αναθέτει την καθημερινή διοίκηση σε ένα νέο τότε οινολόγο, με εμπειρία στη διαχείριση μεγάλων οινοποιητικών μονάδων. Τον κο Μανωλόπουλο Παναγιώτη.
Από την πρώτη στιγμή το ΔΣ βάζει δύο στόχους.
1ος Στόχος η οικονομική εξυγίανση του συνεταιρισμού.
Μετά από διαπραγματεύσεις το 2002 Υπογράφετε Δανειακή σύμβαση με την ΑΤΕ διάρκειας 20 ετών με σκοπό την αποπληρωμή του συνόλου του χρέους ύψους 3 εκ.ευρώ. .
2ος Στόχος
Η βελτίωση του παραγόμενου προϊόντος.Εφαρμόστηκαν νέες πρωτοποριακές τεχνικές που καταφέραν να ανεβάσουν αισθητά την ποιότητά.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξει τον δρόμο για συνεργασίες με μεγάλα οινοποιεία του χώρου.
Ο Δεκέμβριος του 2021. Είναι άλλη μια ημερομηνία σταθμός.
Η αποπληρωμή της δανειακής σύμβασης που υπογράφηκε το 2002 με την ΑΤΕ είναι γεγονός.
Άρα φέτος γιορτάζουμε για δύο λόγους.
1.την οικονομική εξυγίανση του Συνεταιρισμού της πόλης μας και
2. τα 100 χρόνια λειτουργείας του.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ.
Τα μέλει του Συνεταιρισμού μας, για την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό μου όλα αυτά τα χρόνια.
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τον Οινολόγο και Διευθυντή κο Μανωλόπουλο καθώς και τους εργαζόμενους του Συνεταιρισμού μας για την πολύτιμη βοήθεια.
Να είστε καλά.
