Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης γιορτάζεται την 31 Οκτωβρίου κάθε χρόνου, σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924.
«Η αποταμίευση συμβάλλει στο ατομικό και γενικό καλό» είναι το πνεύμα που διέπει την Ημέρα.
Ο Ιταλός Καθηγητής Φιλίπο Ραβίτσα ανακήρυξε την ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης στη τελευταία ημέρα του συνεδρίου.
Στα ψηφίσματα του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποταμίευσης ανακοινώθηκε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης θα είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην προώθηση της αποταμίευσης σε όλο το κόσμο.
Στις προσπάθειές προώθησης της αποταμίευσης, τα ταμιευτήρια έχουν συνεργαστεί με σχολεία, κληρικούς καθώς πολιτιστικούς, αθλητικούς, επαγγελματικούς και γυναικείους συνδέσμους.
Οι εκπρόσωποι 29 χωρών ήθελαν να συστήσουν την προσοχή στη σημασία της αποταμίευσης για την παγκόσμια κοινή γνώμη και την σημασία της για την οικονομία και το άτομο. Εορτάζεται συνήθως στις 31 Οκτωβρίου, εκτός από τις χώρες όπου αυτή η ημέρα είναι δημόσια αργία, καθώς η ιδέα της ημέρας είναι οι τράπεζες να είναι ανοιχτές για να επιτρέπεται στους ανθρώπους να μεταφέρουν τις αποταμιεύσεις τους στο τραπεζικό λογαριασμό τους.
Η ιδέα της Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης δεν ήταν μια ξαφνική δημιουργία. Υπήρχαν μερικά παραδείγματα ημερών αφιερωμένων στην ιδέα της αποταμίευσης για να επιτευχθεί υψηλότερο επίπεδο ζωής και για να υπάρχει ένα μαξιλάρι ασφαλείας για την οικονομία. Το 1921 εορτάστηκε μια τέτοια ημέρα στην Ισπανία. Σε άλλες χώρες, η λαϊκή εμπιστοσύνη στην αποταμίευση έπρεπε να αποκατασταθεί καθώς πολλοί Γερμανοί είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην αποταμίευση στην γερμανική νομισματική μεταρρύθμιση του 1923, λόγω του υπερπληθωρισμού.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης συνεχίστηκε και έφτασε στο απόγειο της δημοτικότητάς της από το 1955 μέχρι το 1970.
Η αποταμίευση έγινε μια πραγματική παράδοση σε ορισμένες χώρες. Στην Αυστρία, για παράδειγμα, η επίσημη μασκότ της αποταμίευσης, η λεγόμενη «Σπάρεφρο» είχε μεγαλύτερο βαθμό αναγνωρισιμότητας από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και μια οδός ονομάστηκε Σπάρεφρο. Στη δεκαετία του 1970, το «Sparefroh-Journal», ένα εκπαιδευτικό περιοδικό για νεότερους ανθρώπους, είχε κυκλοφορία 400.000 αντιτύπων.
Στην Ελλάδα το γιόρταζαν οι τράπεζες παλιότερα πιο έντονα και ειδικά το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο όπου έδινε σε επισκέψεις τους γνωστούς κουμπαράδες που έβγαζε. Σήμερα άλλαξαν οι καιροί ίσως γιατί δεν υπάρχουν πλέον στην Ελλάδα ευρύ φάσμα καταθετών αποταμίευσης.
