Η επιστολή αναλυτικά της ΠΟΓΕΔΥ :
Είναι γνωστό ότι η χώρα μας αλλά και όλος ο κόσμος βρίσκεται σε μια φάση ενεργειακής κρίσης που όμοιά της δεν έχει υπάρξει για πάρα πολλές δεκαετίες. Οι τιμές των καυσίμων και της ενέργειας έχουν εκτιναχθεί καθιστώντας βασικά ανθρώπινα αγαθά όπως η θέρμανση ή η μετακίνηση, πολυτέλεια.
Η κρίση αυτή έχει επιπτώσεις και στα κόστη παραγωγής του πρωτογενούς τομέα της χώρας μας την στιγμή που για πρώτη φορά μετά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο, δημιουργούνται ερωτηματικά και συζητήσεις για την εθνική επάρκεια διατροφικών αγαθών.
Είναι γνωστό ότι στην ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής, στην διαφύλαξη της ποιότητας και ασφάλειας των προϊόντων, στον έλεγχο των στρεβλώσεων της αγοράς γεωργικών εισροών αλλά και στην προστασία του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, σημαντικό ρόλο παίζουν οι Γεωτεχνικοί που υπηρετούν στον δημόσιο τομέα. Για την διασφάλιση της παροχής έργου απαιτείται πλήθος μετακινήσεων σε αγροτικές περιοχές και όχι μόνο. Για την πραγματοποίηση του πλήθους των απαιτουμένων μετακινήσεων δεν επαρκούν τα υπηρεσιακά οχήματα (η απόλυτη διαθεσιμότητα των οποίων δεν συμφέρει και οικονομικά το δημόσιο) με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι να χρησιμοποιούν τα ιδιωτικά τους οχήματα για να πραγματοποιήσουν τις προβλεπόμενες από την νομοθεσία εργασίες.
Για τις μετακινήσεις με τα Ι.Χ.Ε. οχήματα των Γεωτεχνικών έχει προβλεφθεί από το έτος 2006 με την ΚΥΑ αριθμ. 2/56533/0022/10.10.2006 (ΦΕΚ 1535/Β’/19.10.2006), χιλιομετρική αποζημίωση 0,15 € ανά χιλιόμετρο, σε εποχή που η μέση τιμή της βενζίνης ήταν γύρω στο 1 €/λίτρο. Σήμερα η τιμή αυτή καλπάζει προς τα 2,5 € το λίτρο χωρίς να φαίνονται σημάδια εκτόνωσης. Καθίσταται πασιφανές πως η συνέχιση της χρήσης των Ι.Χ.Ε. οχημάτων των συναδέλφων επιβαρύνει πλέον υπέρμετρα τον προσωπικό τους προϋπολογισμό, την ίδια στιγμή που και οι ίδιοι βιώνουν τις συνέπειες της πρωτοφανούς κρίσης.
Κατόπιν των παραπάνω σας καλούμε να προχωρήσετε άμεσα σε αναπροσαρμογή της χιλιομετρικής αποζημίωσης στα 0,30 €/χιλιόμετρο, προκειμένου να είναι ικανή η στοιχειώδης κάλυψη των καυσίμων, των συντηρήσεων, των φθορών κλπ εξόδων των Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτων.
Είναι προφανές πως εφόσον για ακόμη μια φορά απευθυνθούμε σε ώτα μη ακουόντων, ακόμη και τώρα που οι αιτίες της διεκδίκησης είναι αυταπόδεικτες, θα καλέσουμε τους συναδέλφους να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τα Ι.Χ.Ε. οχήματά τους αφού δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα της πραγματοποίησης προσωπικής δαπάνης η οποία αποζημιώνεται το πολύ κατά το ήμισυ.
