Αυξάνει ο αριθμός των αγροτών που αποφασίζουν να εγκαταλείψουν παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως μας τονίζουν φυτωριούχοι, καθώς όπως λένε οι τιμές που αποκομίζουν από την πώληση των προϊόντων τους πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
Απόρροια αυτού, είναι ότι αρκετοί αγρότες επιλέγουν να ασχοληθούν με άλλες καλλιέργειες ακόμη και αν αυτές είναι λιγότερο γνωστές στα μέρη τους αλλά με καλά δείγματα γραφής. Περίτρανο παράδειγμα, οι ξηροί καρποί, όπου ως χώρα η εγχώρια παραγωγή καλύπτει μόλις και μετά βίας το 30% των εσωτερικών αναγκών.
Τέσσερις είναι βασικά οι καλλιέργειες που τα τελευταία χρόνια δείχνουν να προσελκύουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του αγροτικού κόσμου, μας λέει ο κ. Αρης Κωνσταντινίδης στέλεχος στην εταιρεία Vitro στην Ημαθία. Κατά τον ίδιο αυτές είναι οι ξηροί καρποί, το μήλο, το δίδυμο κεράσι-βερίκοκο και τα ακτινίδια. Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία ο ίδιος θεωρεί ότι τα τελευταία χρόνια με τις συγκεκριμένες καλλιέργειες έχουν φυτευτεί εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα.
Γεγονός που όπως λέει είναι ένα ρίσκο, καθώς πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη ζήτηση για να απορροφηθεί η πολύ μεγάλη προσφορά, όμως από την άλλη αναγνωρίζει ότι ο αγρότης που επίσης έχει πληγεί από τις απαγορεύσεις του Κορωνοϊού βρίσκεται σε μία διαρκή αναζήτηση για το τι θα κάνει και πως τελικά θα καλύψει τις αυξανόμενες υποχρεώσεις του.
Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζει ο ίδιος, ο αγρότης αποφασίζει αφενός να στραφεί σε καινούργιες αλλά υποσχόμενες καλλιέργειες και αφετέρου επιλέγει είδη που μπορεί να του αφήσουν καλύτερο έσοδο από παραδοσιακές καλλιέργειες, η τιμή των οποίων φθίνει σταθερά, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το ροδάκινο.
Έτσι συνεχίζει, αρκετοί επιλέγουν για παράδειγμα τα ακτινίδια, η τιμή των οποίων από το 2019 στο 2020 αυξήθηκε κατά 30% ίσως και περισσότερο. Παράλληλα, αρκετοί επιλέγουν τους ξηρούς καρπούς κατά βάση τα καρύδια και τα φιστίκια –το αμύγδαλο καλλιεργείται ως επί το πλείστον στη Θεσσαλία- ενώ δυναμικά αναπτύσσεται και το μήλο. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά το 80% των πωλήσεων που κάνει η Vitro σήμερα στο μήλο αφορά τρεις νέες ποικιλίες.
Αναφερόμενος στο μέλλον, ο κ. Αρης Κωνσταντινίδης τόνισε ότι θα ενταθεί η αναδιάρθρωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων στο μέλλον είτε με νέες ποικιλίες είτε με είδη που συμβάλλουν σε έναν υγιεινό τρόπο διατροφής που απαιτούν ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές.
Στο Νομό Σερρών δεν υπάρχουν δενδροκαλλιέργειες μας λέει ο κ. Παντελής Κωνσταντινίδης τονίζοντας ότι οι περισσότεροι αγρότες παραμένουν σε παραδοσιακές καλλιέργειες όπως βαμβάκι, καλαμπόκια, λίγα ρύζια, ελαιοκράμβη, ενώ το τελευταίο χρόνο λόγω των γνωστών προβλημάτων στην βιομηχανία Ζάχαρης σταμάτησε και η καλλιέργεια τεύτλων.
Ο ίδιος πιστεύει ότι ίσως και να είχε αναπτυχθεί η δενδροκαλλιέργεια στον Νόμο στο μέλλον, αν οι ειδικοί βεβαίως φτιάξουν ανάλογα με την περιοχή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, τα «καλάθια αγροτικών προϊόντων». Όπως αναφέρει αυτό θα ήταν ένας «σημαντικός μπούσουλας» για τον κόσμο που ασχολείται κατά κύριο λόγο με τη Γη, προκειμένου να ξέρει με τι μπορεί να ασχοληθεί στον τόπο κατοικίας του , έτσι ώστε να έχει ένα όσο το δυνατόν περισσότερο σίγουρο έσοδο.
Προτίμηση σε ξηρούς καρπούς αλλά και σε βερίκοκο βλέπει ο κ. Χαράλαμπος Τσεσμελής από τη Βέροια. Όπως τονίζει υπάρχει μεγάλη ζήτηση για Βερίκοκο από την Ημαθία και την Πέλλα και αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι δεν έχει χάσει καθόλου από την τιμή του όλο αυτό το διάστημα. Όσον αφορά τους ξηρούς καρπούς, αυξητική πορεία την τελευταία περίοδο έχει το φουντούκι, καθώς όπως λέει τα άλλα είδη λίγο πολύ έχουν κορεστεί. Το θετικό με το φουντούκι, είναι ότι αρχίζει να αποδίδει μετά τον 5-6 χρόνο και ένα στρέμμα μπορεί να δώσει έως και 320 κιλά. Το ήμερο δέντρο αλλά όχι εμβολιασμένο κοστίζει 5 ευρώ και στο εμβολιασμένο η τιμή (αγοράς) ανεβαίνει στα 10 ευρώ.
Tην τελευταία πενταετία οι ξηροί καρποί έχουν την τιμητική τους μας αναφέρει ο κ. Ελευθέριος Δαμασιώτης από τη Λάρισα και συγκεκριμένα η καλλιέργεια καρυδιών, αμυγδάλου και φιστικιού. Η στροφή των αγροτών σε αυτές τις καλλιέργειες μετρά ήδη μία δεκαετία αλλά γίνεται σταδιακά όλα αυτά τα χρόνια, ενώ έχει ενταθεί πολύ τα τελευταία. Η καλύτερη τιμή που αφήνουν συγκριτικά με τις παραδοσιακές καλλιέργειες, μας λέει ο ίδιος αλλά και το γεγονός της ευελιξίας που διαθέτουν καθώς μπορούν να αποθηκεύονται ήταν οι δύο λόγοι που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των αγροτών, αρκετοί από τους οποίους αποφάσισαν να παραμερίσουν καλλιέργειες όπως τα σιτάρια, τα καλαμπόκια, τα βαμβάκια κ.λπ. και να χρησιμοποιήσουν τα χωράφια τους σε νέες καλλιέργειες.
Για του λόγου το αληθές, όσον αφορά την καλύτερη οικονομική τους απόδοση, όπως υποστηρίζει ο ίδιος είναι ότι τα μεικτά κέρδη στο αμύγδαλο, όσον αφορά το στρέμμα μπορεί να είναι 800 με 900 ευρώ, ενώ για το καρύδι και το φιστίκι μπορεί να φτάσει και τα 1.500 ευρώ. Από την άλλη, συμπληρώνει, στα θετικά των συγκεκριμένων καλλιεργειών είναι το μικρό καλλιεργητικό κόστος ξεκινώντας από τα 200 ευρώ όταν η καλλιέργεια είναι υπέρπυκνη με προϋποθέσεις μηχανικής συγκομιδής, ενώ μπορεί να φτάσει τα 280 ευρώ (5επί 5 ή 6 επί 6).
Το γεγονός, επίσης, ότι η χώρα μας έχει επάρκεια μόνο κατά 30%, αυτό δίνει ένα περιθώριο στις συγκεκριμένες καλλιέργειες να αναπτυχθούν περαιτέρω στο μέλλον, υπογραμμίζει ο κ. Ε. Δαμασιώτης. Όπως λέει οι παραπάνω λόγοι σε συνδυασμό με την υπεραξία που παίρνει το προϊόν όταν εξάγεται, ενπροκειμένω οι ξηροί καρποί δείχνουν ότι θα ευνοήσουν αυτές τις καλλιέργειες και στο μέλλον.
Ως μειονέκτημα θεωρεί το γεγονός ότι αργούν να αποδώσουν καρπό. Γεγονός που σημαίνει ότι ο αγρότης θα πρέπει να έχει ένα κεφάλαιο στην άκρη για να συντηρεί την καλλιέργεια. Συγκεκριμένα στο αμύγδαλο όπου το κόστος του φυτού είναι στα 2 ευρώ πλήρη απόδοση έχουμε από τον 8-9 χρόνο και μετά. Αντίστοιχα στο καρύδι, όπου το κόστος του φυτού είναι στα 13 ευρώ, πλήρη απόδοση υπάρχει μετά τον 10 χρόνο, ενώ παρόμοια ως προς την απόδοση ισχύουν και για το φιστίκι, όπου το κόστος αγοράς του φυτού φτάνει στα 15 ευρώ.
Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου
ΕΝΤΥΠΗ ΑΓΡΟΕΚΦΡΑΣΗ
