Επιστροφή στο παρελθόν: Η διάσπαση της Γενικής Γραμματείας Αγροτικής Πολιτικής & Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων, άλλο ένα δείγμα πολιτικού επαρχιωτισμού της κυβέρνησης στην αγροτική πολιτική
Του Χαράλαμπου Κασίμη,Καθ. Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ότι η κυβέρνηση έχει έτοιμο το Προεδρικό Διάταγμα για την διάσπαση της Γενικής Γραμματείας Αγροτικής Πολιτικής & Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων (ΓΓΑΠ&ΔΚΠ) στα δυο: στην «Γενική Γραμματεία Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων», στην οποία μεταφέρονται οι Διευθύνσεις α) Έρευνας, Καινοτομίας και Εκπαίδευσης και β) Αγροτικής Πολιτικής, Τεκμηρίωσης και Διεθνών Σχέσεων,και στην «Γενική Γραμματεία Ενωσιακών Πόρων και Υποδομών» στην οποία θα υπάγονται οι διευθύνσεις Προγραμματισμού και Επιχειρησιακών Προγραμμάτων, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Κλιματικής Αλλαγής, Τεχνικών Έργων και Αγροτικών Υποδομών, Εγγείων Βελτιώσεων και Εδαφοϋδατικών Πόρων της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης και οι Ειδικές Υπηρεσίες: Διαχείρισης Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης, Εφαρμογής Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας και Θάλασσας.
Διασπώνται, με άλλα λόγια, ξανά οι δύο Πυλώνες της Αγροτικής Πολιτικής: ο Πυλώνας Ι των άμεσων ενισχύσεων με τον Πυλώνα ΙΙ της Αγροτικής Ανάπτυξης και των επιχειρησιακών αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Η απόφαση αυτή, εάν υλοποιηθεί, θα αποτελέσει πισωγύρισμα, τόσο πολιτικού και διοικητικού σχεδιασμού, όσο και εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή πολιτική.
Και αυτό γιατί: ενώ το 2014 [με τροποποίηση στον Νόμο 4305/2014 (ΦΕΚ Α 237/31.10.2014) και ειδικότερα με το άρθρο 45 που τροποποιεί το ΠΔ 107/2014], η Γενική Γραμματεία Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων μετονομάζεται σε Γενική Γραμματεία Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων, και σε αυτήν υπάγονται επίσης α) η Γενική Διεύθυνση Βιώσιμης Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και β) οι Ειδικές Υπηρεσίες Διαχείρισης του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) και του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας & Θάλασσας (ΕΠΑλΘ), σήμερα επιχειρείται και πάλι η διάσπασή της.
Μετά από σκληρές προσπάθειες έξι ετών περίπου, όλων των εμπλεκόμενων υπηρεσιών και στελεχών ώστε να οικοδομήσουν μια κοινή αντίληψη, τόσο του σχεδιασμού, όσο και της υλοποίησης της Αγροτικής Πολιτικής, ως μιας ενιαίας πολιτικής, αυτό ακυρώνεται για λόγους των οποίων η σκοπιμότητα είναι εμφανέστατη: Απόσπαση των αναπτυξιακών πόρων του ΠΑΑ, ΕΠΑλΘ και Ταμείου Ανάκαμψης και αυτονόμηση από μια ενιαία στρατηγική και έλεγχο.
Το πισωγύρισμα όμως έχει και μια άλλη διάσταση: Αποκαλύπτει την ασυνέπεια προς τις ευρωπαϊκές πολιτικές και θεσμούς και την επιστροφή στον επαρχιωτισμό, με προεκτάσεις πολιτικών ευνοιοκρατίας και αδιαφάνειας.
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση προχωρά στην διάσπαση της Γραμματείας, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τις νέες της προτάσεις για την ΚΑΠ και τον σχετικό νέο κανονισμό για τα Εθνικά Στρατηγικά Σχέδια προβλέπει κοινό στρατηγικό σχεδιασμό των Πυλώνων Ι & ΙΙ, για τις άμεσες ενισχύσεις, την Κοινή Οργάνωση Αγορών (ΚΟΑ) και την Αγροτική Ανάπτυξη και Ενιαία Διαχειριστική Αρχή.
Ο νέος κανονισμός προβλέπει τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη – μέλη στο πλαίσιο της ΚΑΠ, ενώ η Διαχειριστική Αρχή θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση και την υλοποίηση κάθε στρατηγικού σχεδίου της ΚΑΠ με αποτελεσματικό και ορθό τρόπο.
Επιπλέον, όλα αυτά συμβαίνουν την στιγμή που συντάσσεται το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την ΚΑΠ, που απαιτείται ενιαία πολιτική κατεύθυνση, δημόσιος διάλογος και, όπως αλλού έχουμε σημειώσει, ‘συναρμολόγηση των αγροτικών πολιτικών’ μας.
Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να εντείνει τις προσπάθειές της να δώσει στίγμα ενιαίας στρατηγικής κατεύθυνσης στην αγροτική της πολιτική, την κατακερματίζει και αποπροσανατολίζει από τις προκλήσεις της νέας εποχής υπονομεύοντας την ίδια την βιωσιμότητα του αγροδιατροφικού τομέα και του αγροτικού κόσμου.
Η επιτελική, ευρωπαϊκή κυβέρνηση στα καλύτερά της.
