Στα απόνερα των ανατιμήσεων και της ραγδαίας αύξησης του κόστους παραγωγής «βουλιάζουν» οι καλλιέργειες πράσου, με τους παραγωγούς να κάνουν λόγο για ένα ιδιαίτερα ασταθές και δυσοίωνο μέλλον, ενώ δεν αποκλείουν και το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν πλήρως την καλλιέργεια. Βασικές πρώτες ύλες, όπως οι σπόροι, τα φάρμακα και τα λιπάσματα, που χρησιμοποιούν για την καλλιέργεια του πράσου έχουν εκτοξευτεί συγκριτικά με πέρσι, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να βάζουν βαθιά το χέρι μέσα στην τσέπη για να καλλιεργήσουν το πράσο. Την ίδια στιγμή οι τιμές πώλησης παραμένουν σταθερές ενώ όπως τονίζουν εμφατικά οι αγρότες που ασχολούνται με το πράσο, η ζήτηση παρουσιάζεται μειωμένη, με ορατό το ενδεχόμενο μεγάλες ποσότητες να μείνουν αδιάθετες.
Στα παραπάνω εάν προστεθεί και το ράλι τιμών που καταγράφουν πετρέλαιο και ρεύμα, γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρη η δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι παραγωγοί πράσου, που ζητούν ουσιαστική υποστήριξη από την πολιτεία στην προσπάθεια που καταβάλλουν να μην εγκαταλείψουν τις καλλιέργειες τους.
Σταθερά στο 1 ευρώ
«Τζάμπα καλλιεργούμε» υπογραμμίζει με νόημα ο Σαμή Σαλήμ Ογλού, παραγωγός πράσου από την Ξάνθη που κάνει λόγο για μία κατακόρυφη πτώση στη ζήτηση τόσο στο πράσο όσο και ευρύτερα στα κηπευτικά. «Από τον καιρό δεν είχαμε προβλήματα αλλά βλέπουμε ότι δεν τραβάει, στις λαϊκές πουλάμε 1 ευρώ το κιλό. Είναι σταθερή τιμή αυτή και δεν αλλάζει. Αν πας λίγο να την ανεβάσεις οι καταναλωτές αμέσως τσιγκλάνε. Όλα έχουν ανέβει! Ο σπόρος που αγοράζουμε έχει πάρει αύξηση, ένα φάρμακο για τα έντομα που έπαιρνα πέρσι στα 25 ευρώ, φέτος το πήρα 55 ευρώ. Και δεν είναι μόνο αυτά. Κάθε χρόνο παίρνω σχοινιά για τα θερμοκήπια μου, πέρσι έπαιρνα το δεματάκι 15 ευρώ και φέτος πήγε ξαφνικά στα 60 ευρώ».
Μάλιστα, όπως εξηγεί φανερά απογοητευμένος ο παραγωγός σκέφτεται πολύ σοβαρά να εγκαταλείψει το πράσο, καθώς η παραγωγή έχει γίνει ιδιαίτερα ασύμφορη πλέον. «Σκέφτομαι να το εγκαταλείψω, πώς θα αντέξουμε έτσι; Έχω περίπου 25 στρέμματα με κηπευτικά και όλα έχουν πρόβλημα. Όταν πουλάς 30 λεπτά το λάχανο τι να καλύψεις; Τα πράγματα είναι πολύ σκούρα για εμάς δεν ξέρω που θα πάει όλο αυτό, αλλά το πρόβλημα είναι μεγάλο».
Την ίδια εικόνα περιγράφει και ο Χρήστος Δημητριάδης, που καλλιεργεί πράσο στην περιοχή του Νέστου. «Οι τιμές είναι σταθερά στο 1 ευρώ περίπου και αυτό δεν αλλάζει. Την ίδια στιγμή όμως το κόστος παραγωγός έχει εκτοξευτεί. Η ζυγαριά γέρνει προς το να σταματήσω να βάζω πράσα, είναι τόσα πολλά τα έξοδα και τόση μεγάλη η χασούρα που δεν συμφέρει καθόλου» εξηγεί ο ίδιος.
Δεν «κινείται» το πράσο
Μειωμένη είναι η ζήτηση για το πράσο και σε άλλες περιοχές της χώρας, με τους παραγωγούς να μιλούν για μία ιδιαίτερα «ζόρικη» χρονιά, που τους οδηγεί σε οικονομική ασφυξία. «Σαν παραγωγή το πράσο πήγε καλά, αλλά σαν κατανάλωση δεν πάει καθόλου καλά. Ο κόσμος δεν κινείται φέτος όπως θα έπρεπε και σίγουρα και η πανδημία έχει παίξει ρόλο σε αυτό. Η τιμή στον παραγωγό είναι σταθερά χαμηλή. Όταν ανεβαίνει η τιμή στα λαχανικά ο παραγωγός είναι πάντα ο τελευταίος που παίρνει παραπάνω λεφτά» εξηγεί ο Σπύρος Ρίζος, παραγωγός πράσου από τη Λαμία. «Κάθε χρόνο όλα ανεβαίνουν, και οι σπόροι και τα λιπάσματα. Φτάνουμε σήμερα στο σημείο να σκεφτόμαστε να μην καλλιεργήσουμε ξανά» τονίζει ο ίδιος, εξηγώντας πως οι παραγωγοί πράσου έχουν φέτος μεγάλα αποθέματα, που προσπαθούν να τα διαθέσουν με κάθε δυνατό τρόπο στους καταναλωτές.
«Πριν από 3-4 χρόνια είχαμε ξαναζήσει παρόμοια κατάσταση, επειδή υπήρχε αρκετή παραγωγή. Το πράσο είναι μία δύσκολη παραγωγή και υπήρχε μία περίοδος που δεν υπήρχαν αρκετοί αγρότες που ασχολούνταν με αυτό. Τώρα τελευταία βλέπουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί που ασχολούνται και φτάνουμε σιγά σιγά στο σημείο εμείς που παράγουμε να είμαστε πιο πολλοί απ’ αυτούς που αγοράζουν» τονίζει ο ίδιος, εξηγώντας πως η καλλιέργεια του πράσου χρήζει ουσιαστικής βοήθειας, καθώς σε αντίθετη περίπτωση οι παραγωγοί θα αρχίσουν να την εγκαταλείπουν.
Του Γιώργου Μαυρίδη
ΕΝΤΥΠΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΡΟΕΚΦΡΑΣΗ
Δείτε παλιότερη σχετική ανάρτηση για την καλλιέργεια πέρσι τέτοια εποχή:
