Έντονη ανησυχία έχει αρχίσει να προκαλεί και στις τάξεις της βιομηχανίας η πτώση των
τιμών του ελαιόλαδου, η οποία από τον καλώς εννοούμενο και ευπρόσδεκτο από πολλούς – προκειμένου να τονωθεί η κατανάλωση – εξορθολογισμό, έχει πάρει πλέον τη μορφή της κατάρρευσης. Μάλιστα, τα μηνύματα για τη συνέχεια δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνα ενόψει της νέας ελαιοκομικής σεζόν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες εβδομάδες έχουν ακουστεί στην εγχώρια αγορά
νούμερα κοντά στο €3,80 το κιλό για έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Σημειώνεται ότι στα
επίπεδα αυτά έχουν γίνει και κάποιες περιορισμένες πωλήσεις, όπως επίσης και στο –
ελαφρώς υψηλότερο – εύρος των €4-€4,10 το κιλό.
Η μεγάλη εικόνα ωστόσο θέλει την αγορά να είναι αυτό το διάστημα… παγωμένη καθώς
και να χαρακτηρίζεται από στάση εμπορικών πράξεων αφού, αν δεν υπάρχει άμεση ανά-
γκη ρευστότητας, οι πωλητές δεν δείχνουν καμία διάθεση να υποκύψουν σε νούμερα που φλερτάρουν με τα όρια της βιωσιμότητας – κάτι που αποτυπώνεται στις εξαγωγές
που έχουν… φρενάρει για τα καλά.
Ο προβληματισμός εντείνεται καθώς πλησιάζουμε προς την έναρξη της συγκομιδής κι εν
αναμονή των πρώτων καλοκαιρινών εκτιμήσεων διεθνών φορέων και οργανισμών για
τη σοδειά της περιόδου 2025/26 που θεωρούνται και αρκετά αντιπροσωπευτικές. Αν
οι προβλέψεις που κάνουν λόγο για παγκόσμια παραγωγή άνω των 4 εκατ. τόνων και
την Ισπανία (Νο 1 χώρα σε τονάζ παγκοσμίως) να μένει πάνω από τους 1,4 εκατ. τόνους
επιβεβαιωθούν, δεν αποκλείεται οι πιέσεις στις τιμές να ενταθούν.
“Είναι άδικο γιατί με τέτοιες ή και χαμηλότερες τιμές, πολλοί παραγωγοί δεν θα μπουν
καν στη διαδικασία της συλλογής του ελαιόκαρπου”, αναφέρει χαρακτηριστικά o Γενικός Διευθυντής του ΣΕΒΙΤΕΛ,Γιώργος Οικονόμου.
“Από την άλλη βέβαια, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς με αυτές τις τιμές ερχόμαστε
πιο κοντά σε εκείνες του ανταγωνισμού και δη της Ισπανίας, γινόμαστε δηλαδή πιο ανταγωνιστικοί, γεγονός που θεωρητικά θα μπορούσε να μας ανοίξει κάποιες νέες πόρτες
στις αγορές. Όμως, το ενδεχόμενο εξόδου από την παραγωγή πολλών καλλιεργητών
είναι κάτι που τρομάζει καθώς υπονομεύει τη βάση του κλάδου που είναι η πρωτογενής παραγωγή”, προσθέτει.
Ο κ. Οικονόμου θεωρεί ότι η κυβέρνηση πρέπει να σκύψει με προσοχή πάνω σε αυτό,
αλλά και σε άλλα προβλήματα της ελαιοκαλλιέργειας. “Ο κλάδος χρειάζεται υποστήριξη
και, παράλληλα, ένα στρατηγικό σχέδιο χτισμένο πάνω στα ποιοτικά χαρακτηριστικά
του ελληνικού ελαιόλαδου με αιχμή του δόρατος τα ΠΟΠ και ΠΓΕ”, υπογραμμίζει.
Πηγή: Fnb Daily
